Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011

Παξοί και ξερό ψωμί!!!


Αφού πήρα την βουνίσια τζούρα (με πεζοπορία σε Τραπεζίτσα, και στα ψηλά του Βρυσοχωρίου) η Εγνατία Οδός με έφερε απρόσμενα γρήγορα στην ζεστή Ηγουμενίτσα. Με όλα τα πράγματα πεταμένα στο πίσω κάθισμα (εννοείται και το ποδήλατο) μπήκα στο ferry και με συνοπτικές διαδικασίες (χωρίς να χάσω  καθόλου χρόνο) αναζήτησα τον ελαιώνα που έχει μετατραπεί σε ελεύθερο camping πάνω από την Παραλία Μαρμάρι . Απελπιστικά στενά δρομάκια, ακόμα λιγότερος χώρος για παρκάρισμα.  Στήσιμο σκηνής και βόλτα στο Λογγό για να τσιμπήσουμε και κάτι στο μοναδικό σουβλατζίδικο του χωριού (η οικονομική όαση στη χλιδή των ακριβών ψαρο-ταβερνών).

Όπως και να έχει, καλοκαίρι με 30+ και ποδήλατο δεν είναι και ο καλύτερος συνδυασμός. Οπότε, πάντα έχεις στο μυαλό σου (ειδικά στις επίμονες ανηφόρες) το «βραβείο» που σε περιμένει στο τέλος του βασανιστηρίου (μια παγωμένη μπύρα, μια υπέροχη παραλία, ένα φραπέ με το μελωδικό ήχο του πάγου). Κάτι βρε αδερφέ…

Οι Παξοί είναι μικρό νησί και γυρίζονται εύκολα. Υπολογίστε ότι ο κεντρικός ασφάλτινος άξονας του νησιού είναι περίπου 20km. Οπότε μια ημέρα αφιερώθηκε στα βόρεια για ποδήλατο – κολύμπι και μικρή πεζοπορία στο Φάρο πάνω από τη Λάκκα, την επόμενη Γάιο - Οζιάς - Αγ.Μαρίνα - Μογγονήσι  και μικρές πεζοπορίες γύρω από το Λογγό και την παραλία Μαρμάρι.



Θα θυμάμαι σίγουρα το Λογγό, που μου προσέφερε υπέροχα πρωινά συνοδεία Ελληνικού καφέ και νόστιμων αρτοπαρασκευασμάτων από το γειτονικό φούρνο.

  • Τη βρετανική pub στη Λάκκα για τις παγωμένες μπύρες.
  •  Το καφενεδάκι  του Μπουρνάου στη μέση του πουθενά κοντά στα Μαγαζιά


  • Τα γαλαζοπράσινα κρυστάλλινα νερά παντού

  • Τις ατελείωτες πεζούλες και τους Ελαιώνες

  • Την παραλία του Ερημίτη (έστω και από μακριά)



  • Και τους δραστήριους αγρο-αρουραίους στον ελαιώνα του camping που έκαναν τις νύχτες μου πιο «ενδιαφέρουσες»