Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

Σέριφος





Αγαπημένο νησί εξαιτίας του πολύ καλού camping του και του μύθου που έχει αναπτύξει η πλατεία στη Χώρα. Για τις παραλίες, δεν είμαι και ο πιο αρμόδιος, άντε να έχω βουτήξει σε 5-6 από αυτές με αγάπη στον Αγ. Σώστη (μήπως φταίει ότι μικρός ήμουν παπαδοπαίδι;;)

Με το που αφήνουμε τα πράγματα στο camping, παίρνουμε τα ποδήλατα και αποφασίζουμε να κινηθούμε προς τα βόρεια (Κένταρχος), αφού πρώτα πάρουμε προμήθειες από το κομβικής θέσης γωνιακό φούρνο στο Λιβάδι. Στη συνέχεια, μετά την πρώτη έντονη ανηφόρα, κάνουμε μια βουτιά στον Αγ. Σώστη. Ακολουθεί μια ανηφορική πορεία μέχρι τον Κένταρχο (200 μέτρα υψομετρικά), και στην αναζήτηση μας για νερό, θα γευθούμε την φιλόξενη πλευρά του νησιού, από μια ντόπια κάτοικο του χωριού, με την προσφορά κρύου νερού και άφθονου σταφυλιού από το κλήμα τους.  Χωρίς πολλά ανεβάσματα, συνεχίζουμε από τη μονή Ταξιαρχών μέχρι Γαλανή, και με αρκετή κόντρα από Πύργο και Παναγία. Έχουμε φτάσει στο ψηλότερο σημείο της διαδρομής (περίπου 500μ), απολαμβάνουμε τη θέα και επιτέλους αρχίζει η κατηφόρα.  Στην μοναδική διασταύρωση, φεύγουμε αριστερά για Χώρα. Μεγάλη στάση για αναπλήρωση ηλεκτρολυτών στην πλατεία, κάνει ψύχρα και μπαίνουμε στο μαγαζί. Τι απομένει;; Μια απολαυστική νυχτερινή κατάβαση από τη Χώρα στο Λιβάδι.

Ώρες καθαρής πορείας: 2h 50m
Διανυθείσα Απόσταση: 30km
Υψομετρική άνοδος: 680m

Αγ. Σώστης
Αγ. Σώστης



Μονή Ταξιαρχών


Χωριό Παναγια

Κατηφορίζοντας

Η Χώρα Σερίφου


Day 2

Πρωινό, δίπλα στη θάλασσα στο Λιβάδι. Σήμερα σχεδιάζουμε αντίθετη πορεία (Νοτιο – Δυτική) για Βαγιά – Γάνεμα – Κουταλά. Με το καλημέρα, 200 μέτρα υψομετρικά, τραβερσάροντας άγριες πλαγιές, χαζεύοντας τις άγνωστες παραλίες της περιοχής. Ο δρόμος είναι πλέον ασφαλτοστρωμένος (εδώ και ένα χρόνο τουλάχιστον), έντονες κατηφορικές κλίσεις (το κοντεράκι θα γράψει 68,5km/h), στάση στο Γάνεμα για μια βουτιά και συνέχεια παρέα με ότι άφησε η πρόσφατη φωτιά.  Νέα στάση για μπανάκι στο Μαλλιάδικο, με τη γύρω περιοχή καμμένη. Για τα επόμενα 5-6 χιλιόμετρα, πολλές μικρές στάσεις για να βγουν τα 450 υψομετρικής και να χαζέψουμε κομμάτια της διαδρομής μας από ψηλά. Τα υπόλοιπα γνωστά. Στάση στη χώρα για μπυρίτσα και νυχτερινή κατάβαση στο camping.  

Ώρες καθαρής πορείας: 2h 45m
Διανυθείσα Απόσταση: 29km

Υψομετρική άνοδος: 730m

Αφήνοντας πίσω το Λιβάδι



Βαγιά

Βαγιά


Γάνεμα


Μαλλιάδικο

Κουταλάς από ψηλά


Δευτέρα 12 Αυγούστου 2013

Σάμος




Επειδή είμαστε των άκρων, αποφασίσαμε αυτό το καλοκαίρι να βρούμε ένα τεράστιο νησί (σε σύγκριση με τα περσινά 15 χλμ της Πάτμου) αλλά με αρκετές διαδρομές για ποδήλατο. Έχοντας επίσης «απαρνηθεί» την βουνίσια συμπεριφορά των ποδηλάτων μας με μια περισσότερο ταξιδιάρικη διάθεση, οι διαδρομές επί το πλείστον θα ήταν στην άσφαλτο.  Τελικά επιλέξαμε τη Σάμο και δε το μετανιώσαμε καθόλου.
Αφού αποχαιρετήσαμε τις ορδές των «εναλλακτικών» που προτίμησαν την Ικαρία, μείναμε λίγοι και καλοί για το Καρλόβασι. Αν η Ικαρία εντυπωσιάζει τον ανίδεο περί μορφολογίας νησιών με την κορυφογραμμή του Αθέρα, τι να πει κανείς για τον Κέρκη…
Η πρώτη επαφή με το νησί είναι συγκλονιστική. Ο Κέρκης, με τις άγριες πτυχώσεις του, με τα φαράγγια του, την εναλλαγή του βράχου ,με το πράσινο της βλάστησης και το μπλε της θάλασσας.

Πραγματοποιήσαμε αρκετές διαδρομές, επί το πλείστον ασφάλτινες (οι χωματόδρομοι, και ειδικά ψηλά, είναι δύσκολα προσβάσιμοι με συμβατικό αυτοκίνητο και κυρίως απότομοι με μεγάλες κλίσεις) και ξεχώρισα 2 από αυτές

Αγία Κυριακή – Καλλιθέα – Δρακαίοι και επιστροφή (για τους πιο hardcore προτείνεται σημείο εκκίνησης ο Κάμπος Μαραθόκαμπου) .
Συνολική υψομετρική 450μ, 30 χλμ , 4 ώρες και δέκα λεπτά καθαρής πορείας
  
Τα must της διαδρομής:
  • Η θέα προς Φούρνους – Πάτμο – Ικαρία
  • Η συντροφιά του Κέρκη σε όλη τη διαδρομή
  • Η στάση στους Δρακαίους και οι τηγανητοί κολοκυθοανθοί
  • Τα δροσερά – παγωμένα νερά του Λημνιώνα με φόντο τον Κέρκη  

και αν δεν σας έπεισα...

Λημνιώνας

Παρέα μας ο Κέρκης

Ναι, ο βράχος είναι αναρριχητικό πεδίο

Όχι, παίζουμε...


Ηλιοβασίλεμα έξω από την Καλλιθέα

Θέα προς Φούρνους και Ικαρία
Τα νερά του Λημνιώνα

Παλαιόκαστρο - Ποσειδώνιο - Κλήμα - Ψιλή Άμμος - Παλαιόκαστρο (από χωματόδρομους μέσω Αργυρού)
Συνολική υψομετρική 350μ, 23,5 χλμ , 2 ώρες καθαρές πορείας

 Χαλαρή πορεία, μέσα από ελαιώνες στο Ποσειδώνιο με θέα τα στενά της Μυκάλης και τα μικρασιατικά παράλια, μπάνιο στο Κλήμα, και στη συνέχεια, από χωματόδρομο επιστροφή στο Παλαιόκαστρο. (Η αφετηρία μας ήταν πιο κοντά στο χωριό Βαρελλά)

Ποσειδώνιο από ψηλά
Πλησιάζοντας το Ποσειδώνιο




Κλήμα
Τα στενά της Μυκάλης



Ψιλή Άμμος











Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

Πάρος (Παρεξηγημένη και αλμυρή…)


Πιστεύω  πως είχα την ίδια γνώμη με τους περισσότερους για το νησί της Πάρου πριν την επισκεφτώ. Πολύ νταβαντούρι, θόρυβος, μεθυσμένοι έφηβοι, clubbing, ψευτοκυριλέ μέρη, ακόμα πιο ψευτοκυριλέ τυπάκια  και άλλα τέτοια.

Παρ’όλα αυτά, και αφού πρώτα χάσαμε το καράβι του Σαββάτου για τη Σέριφο (!), τα δρομολόγια των πλοίων, η συγκυρία και η ύπαρξη χάρτη μας έφεραν στην Πάρο. Οι οιωνοί ήταν οι καλύτεροι, αφού απολαύσαμε ένα κοπάδι δελφινιών να παίζουν με τα απόνερα του πλοίου μεσοπέλαγα.  Φορτωμένοι με όλα τα κατασκηνωτικά
και τα ποδήλατα, πατήσαμε το πόδι μας στο νησί και με συνοπτικές διαδικασίες, αποφασίσαμε να μείνουμε σε δωμάτιο (!) αφού πεισθήκαμε από τον πρώτο άνθρωπο που ρωτήσαμε αν υπάρχει κάποιο βανάκι από τα campings της περιοχής για να μας πάρει τα πράγματα, και μας έκανε την δελεαστική προσφορά των 20 ευρώ το δίκλινο. Σε 30’ είχαμε αφήσει τα πράγματα, είχαμε βάλει τα μπανιερά και τα κράνη μας και ξαμοληθήκαμε στους δρόμους.

Αν δε το έχετε καταλάβει ως τώρα, δε πρόκειται να διαβάσετε κάποια πεζοπορική διαδρομή. Οπότε μη διαβάζετε τζάμπα τα υπόλοιπα!

Η αλήθεια είναι ότι στη διάρκεια του ταξιδιού, είχαμε καταστρώσει το γενικότερο σχέδιο, οπότε δεν πηγαίναμε στα τυφλά. Πρώτος στόχος οι Κολυμπήθρες που είχαμε ακούσει τόσα πολλά για αυτές.
Η αγαπημένη μας παραλία
Από τα πρώτα μέτρα μας κέρδισε το νησί διότι διαθέτει καθαρό κυκλαδίτικο χαρακτήρα. Η πληθώρα των εξοχικών και τουριστικών εγκαταστάσεων χάνεται στην απεραντοσύνη των καλλιεργειών, του πράσινου και των χωραφιών. Οι Κολυμπήθρες όχι κάτι το ιδιαίτερο, περισσότερο σε εντυπωσιάζει το γύρω τοπίο με το έντονο γεωλογικό ανάγλυφο παρά η μικρή παραλία με τις στριμωγμένες ομπρέλες. Συνεχίζουμε προς Μοναστήρι και εξερευνούμε τα τοπικά μονοπάτια για κάτι πιο μοναχικό. Ιδιωτική παραλία, γαλάζια καθαρά νερά και η πρώτη βουτιά. Επόμενη στάση η Νάουσα, απαλλαγμένη ακόμα (μέσα Ιουνίου) από τις ορδές των τουριστών, των καταπιεσμένων εφήβων και των υποτιθέμενων επωνύμων. Καφεδάκι και χάραξη της πορείας. Αποφασίζουμε να ανηφορίσουμε προς τα ορεινά χωριά για λίγη δροσούλα αφού ο ήλιος βαράει αλύπητα ακόμα και με θερμοκρασίες 26-28 βαθμών Κελσίου. 



Κινούμαστε νότια από Νάουσα  προς Μάρπησσα και στη ταμπέλα για Κώστο  - Λεύκες κάνουμε δεξιά. Εδώ θα βρούμε και το μοναδικό ανηφορικό κομμάτι που θα μας φέρει πρώτα στο χωριό Κώστο. Στάση για μια ανάσα, το καφενεδάκι ανοικτό, οπότε καλή ιδέα για μια παραδοσιακή σούμα με ντόπιους μεζέδες (όλα στην τιμή των 2,5 ευρώ) και αφορμή για συζήτηση με τη Χριστίνα για τις υπερτιμημένες ή υποτιμημένες υπηρεσίες στην εστίαση στην Ελλάδα.
 Συνεχίζουμε ακάθεκτοι για τις Λεύκες, ένα χωριό κόσμημα με τα γραφικά του σοκάκια, την τεράστια τρίκλιτη εκκλησία της Αγ. Τριάδος, την υπέροχη θέα στη θάλασσα και τις ακριβές ταβέρνες της (τουλάχιστον εκεί που καθίσαμε βλακωδώς  σαν τους πιο ανυποψίαστους τουρίστες).  Η διάθεση μας δεν επηρεάστηκε καθόλου και ακολούθησε μια απολαυστική νυχτερινή πορεία – κατάβαση στην Παροικιά  από το Μαράθι.
Το άκρως υποτονικό τοπίο που αντικρίσαμε στην Παροικιά δε μπορούσαμε να το πιστέψουμε. 2-3 παρέες στην πλατεία και υπερβολική ησυχία. Ότι πρέπει για να μας οδηγήσει στο δωμάτιο για ανάπαυση και ανάκτηση δυνάμεων.  

Συνολικά 57 χλμ ,σχεδόν 4 ώρες καθαρό ποδήλατο και 500 μέτρα υψομετρικής.

Δεύτερη Ημέρα 
Η δεύτερη μέρα, προέβλεπε τον γύρο του νησιού, οπότε υποχρεωτικά (άλλο που δε θέλαμε) καλό πρωινό στην πλατεία απέναντι από την Εκατονταπυλιανή. Φουλ αντηλιακό, πετάλι και φύγαμε.  Θα κυκλώσουμε από το Νότο το νησί με πρώτη στάση στην Αλυκή αφού πρώτα αφήσαμε τον κεντρικό δρόμο και κινηθήκαμε πιο κοντά στην παραλία (Κάμπος- Βουτάκος) έχοντας πάντα για θέα μας την Αντίπαρο. Μια βουτιά στην Αλυκή, μια τούμπα για μένα στη συνέχεια αφού ήθελα να ποδηλατήσω στην άμμο και συνέχεια προς το νότιο άκρο του νησιού (Γλύφα – Τρυπητή) και νέα στάση για μπάνιο λίγο μετά τον Φαραγκά (σε ερημική παραλία). Ανηφορίτσα περνώντας από το Άσπρο χωριό και νέα στάση (να τσιμπήσουμε και κάτι) στο  γραφικό Δρύο.  Η συνέχεια ελαφρώς ανηφορική για Μάρπησσα, αγνοώντας επιδεικτικά τις πιο γνωστές παραλίες του νησιού (Χρυσή Ακτή, Πούντα, Λογαράς) και στάση για μια μικρή περιήγηση στο χωριό με την χαρακτηριστική πλατεία με τις μουριές (έτσι τις έκοψα)
Αντί να πάρουμε τον κεντρικό για Νάουσα, θέλουμε να επεκτείνουμε λίγο το πρόγραμμα μας και θα περάσουμε από Πρόδρομο – Μάρμαρα και ανάμεσα στους δυο εντυπωσιακούς λόφους της περιοχής (Κέφαλος- Αντικέφαλος). Θα ανακαλύψουμε μερικές ακόμα απομονωμένες – τεράστιες παραλίες (Μώλος – Τσουκάλια) και μια λάθος στροφή κάπου στις Γλυφάδες θα μας φέρει πάλι στο κεντρικό και θα χάσουμε το πέρασμα από τον Αμπελά.
Θα δυσκολευτούμε να αποφασίσουμε τι θα φάμε στην Νάουσα πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής σχεδόν μεσάνυχτα. 

Συνολικά 61 χλμ , 4:35:00 ώρες καθαρό ποδήλατο και 560 μέτρα υψομετρικής.

Τρίτη Ημέρα 
Την τρίτη και τελευταία μέρα έχοντας κάποιες ώρες μέχρι να φύγουμε το μεσημεράκι, αφού γυρίσαμε λίγο καλύτερα την Παροικιά με το ποδήλατο και αφού αποκλείσαμε να πάμε στις Πεταλούδες (μιας και δε ήταν η εποχή τους ) τραβήξαμε για Αγ. Ειρήνη (που υποτίθεται θα ήταν το camping μας).
 Ήταν τελικά πολύ σοφή ιδέα να  μείνουμε σε δωμάτιο. Τα 4,5 km μου φάνηκαν αιώνας. Πόσο μάλιστα που θα έπρεπε να πηγαινοερχόμασταν Παροικιά.  Η παραλία πολύ ωραία με λίγη σκιά και μια μικρή ταβέρνα (η οποία προσπάθησε  να μειώσει  την συνολική εικόνα των εντυπώσεων μας για το νησί, με τις υπερβολικές τις χρεώσεις). Φανταστείτε ότι γκρίνιαζαν κιόλας για την πτώση του τζίρου και την κρίση…
Υπό την επήρεια δυο καραφακίων σούμας επιστροφή στην Παροικιά για μια τελευταία βουτιά για να πάρουμε και τα αναμνηστικά μας από τους  τοπικούς αχινούς της Πάρου.

Συνολικά, ένα πανέμορφο κυκλαδονήσι, με πράσινο, καλλιέργειες, ιδανικό για ποδήλατο την Άνοιξη, νωρίς το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, με πολύ όμορφη ενδοχώρα και καταπληκτικά χωριά και τα δυο κέντρα του νησιού φιλικά και φιλόξενα χωρίς οχλαγωγία.
Καλό είναι οι καταστηματάρχες του νησιού να έχουν ένα διαφορετικό τιμοκατάλογο από αυτόν του Αυγούστου, αν πραγματικά θέλουν εσωτερικό Ελληνικό τουρισμό.

Πάρο, σε ευχαριστούμε που μας άφησες να σε γνωρίσουμε…



Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Πάσχα στη Σύρο




Κλασσική επιλογή για διακοπές του Πάσχα, με «κράχτη» τη συνάντηση των επιταφίων «καθολικών» και «ορθόδοξων», την επιβλητική εορταστική ατμόσφαιρα, αλλά και την πραγματικά εντυπωσιακή Ερμούπολη.



Εμείς πάλι, επικεντρωμένοι σε ένα ποδηλατικό γύρο του νησιού σε 2 ή 3 δόσεις με βόλτες στην Ερμούπολη, την Άνω Σύρα και τα υπόλοιπα αξιοθέατα του νησιού (Κίνι, Γαλησσάς, Σαν Μιχάλης)



Αν και η Ερμούπολη δεν είναι στο σύνολο της φιλική στα ποδήλατα (λόγω των πολλών σκαλοπατιών) δεν δυσκολευτήκαμε καθόλου να βρούμε το ξενοδοχείο μας και να κινηθούμε προς και από αυτό.

Στα ποδηλατικά μας λοιπόν την πρώτη μέρα επιλέξαμε να κάνουμε το νότιο γύρο του νησιού με πρώτη στάση  Αζόλιμνο – Βάρη – Ποσειδωνία – Μέγας Γιαλός - Φοίνικας – Γαλησσάς – Κίνι και από Μεσαριά επιστροφή στην Ερμούπολη.



Στην Αζόλιμνο
Προς Βάρη
Παραλία Αρμεός από Αγία Πακού
Κίνι από μακριά


Είμαστε παντού




Ώρες καθαρής πορείας: 2h 30m
Διανυθείσα Απόσταση: 38km
Υψομετρική άνοδος: 630m

Την επόμενη μέρα επιλέχθηκε η πάνω μεριά με την παρατεταμένη ανηφόρα για Άνω Σύρα – Σαν Μιχάλη (στάση για μπυρίτσα στην τοπική ταβέρνα) – Κάμπο και λόγω της ζεστής ημέρας μικρή πεζοπορία μέχρι τη Λια για το πρώτο μπάνιο του χρόνου. Στην επιστροφή θα κατορθώσουμε  να βγάλουμε όλη την ανηφόρα μέχρι τον Σαν Μιχάλη (κλίσεις 16-17%) και θα κάνουμε μια καλή στάση στην Άνω Σύρα για καφεδάκι.

Όλο ανηφόρα

Κλασσικό κυκλαδίτικο τοπίο με τις αναβαθμίδες




Η Λια από ψηλά

Λίγο πριν φτάσουμε στη Λια
Παραλία Λια



Διανυθείσα Απόσταση: 15km
Υψομετρική άνοδος:550m

Τρίτη ημέρα προτιμούμε να επισκεφτούμε πάλι το Κίνι αλλά αυτή τη φορά μέσω Εποσκοπειού,  του θερέτρου της Ερμούπολης που πρέπει να έζησε δόξες τα παλαιότερα χρόνια.  Μεγάλα σπίτια, αρχοντικά μες στο πράσινο, και με τους  θρύλους για το στοιχειωμένο κόκκινο σπίτι http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%B5%CE%AF%CE%BF_%CE%A3%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%85#.CE.95.CE.BA.CE.BA.CE.BB.CE.B7.CF.83.CE.AF.CE.B5.CF.82

Στο Κίνι θα πάρουμε το παραλιακό μονοπάτι για την παραλία Δελφίνι και στην επιστροφή θα γυρίσουμε από το ψηλό δρόμο με τις ανεμογεννήτριες.

Γυρίζοντας από την παραλία Δελφίνι

Επιστρέφοντας Ερμούπολη


Ώρες καθαρής πορείας: 1h 30m
Διανυθείσα Απόσταση: 19km
Υψομετρική άνοδος: 410m

Επιβάλλεται να περιδιαβείς τα σοκάκια της Ερμούπολης (εκεί κρύβονται κάποια αξιόλογα μεζεδοπωλεία) αλλά ακόμη περισσότερο να βολτάρεις στα στενά της Άνω Σύρου. 


Άνω Σύρος

Συνοικία Βροντάδο